Pionizacja języka - co warto o tym wiedzieć?

czas czyt. 2 min

Z tego artykułu dowiesz się:

• Co to jest pionizacja języka?

• Kiedy pojawia się pionizacja języka?

• Jakie są skutki braku pionizacji języka?

• W jaki sposób pionizacja języka wpływa na prawidłową artykulację?

• Dlaczego nie dochodzi do spionizowania języka?

• Jak przebiega terapia pionizacji języka?

Kiedy pacjent trafia do gabinetu logopedycznego, zadaniem specjalisty jest ustalenie problemu, z którym pacjent przyszedł oraz jego przyczyny. Logopeda bada zatem zakres rozumienia i nadawania mowy pacjenta, zasób słownictwa właściwego do jego wieku, artykulację głosek oraz aparat mowy, oceniając pracę: języka, warg, żuchwy, stan podniebienia. Zwraca też uwagę na to, czy pacjent ma spionizowany język, ponieważ jest to bardzo ważny czynnik wpływający na prawidłowy rozwój mowy.

Co to jest pionizacja języka?

Chociaż określenie "pionizacja języka" brzmi tajemniczo, jest to naturalna pozycja języka w jamie ustnej.

• Jak wygląda? Na czym polega?

Jeśli w pozycji spoczynkowej, czyli, kiedy nie mówimy, nie jemy, nie pijemy, a usta mamy złączone (zamknięte), język jest szeroko rozłożony, jego przednia cześć przylega do wałka dziąsłowego tuż za górnymi siekaczami, a środkowa (grzbietowa) – do podniebienia twardego, natomiast boki języka opierają się o wewnętrzną stronę górnego łuku zębowego, mówimy, że występuje tzw. pionizacja języka (jest spionizowany). Logopedzi tę pozycję języka nazywają wertykalno-horyzontalną lub pozycją kobry (ze względu na podobieństwo wizualne).

Uwaga:

Oceniając pionizację języka, logopeda zwraca uwagę, czy język jest do podniebienia "przyklejony" na całej jego szerokości.

Kiedy pojawia się pionizacja języka?

Pionizacja języka jest umiejętnością, która się kształtuje od 6. miesiąca życia do 3. roku życia, co związane jest z pojawieniem się pełnego mlecznego uzębienia.

Niestety, nie wszystkie dzieci, które ukończyły 3 lata, mają spionizowany język, dlatego w ich przypadku konieczna może okazać się interwencja logopedyczna.

Jakie są skutki braku pionizacja języka?

Brak wykształconej umiejętności spionizowania języka może powodować szereg problemów, w tym:

• nadmierne wydzielanie śliny;

• otwarta buzia i oddychanie przez usta, a co za tym idzie - częste infekcje;

  

  Otwarta buzia podczas snu

• niekorzystne zmiany w wyglądzie twarzoczaszki;

nieprawidłowa prawidłowa

• dysfunkcje połykania (nieprawidłowe połykanie);

• wady zgryzu (język napiera na zęby);

• wady wymowy.

W jaki sposób pionizacja języka wpływa na prawidłową artykulację?

Tak się składa, że podczas prawidłowej artykulacji wielu polskich głosek, język się pionizuje. Dzieje się tak przy wymawianiu:

• głosek szumiących: [sz], [ż], [cz], [dż];

• głoski [r];

• głosek ciszących: [ś], [ź], [ć], [dź] - środek języka unosi ku podniebieniu;

• głosek przedniojęzykowo-zębowych: [t], [d], [n].

Dlaczego nie dochodzi do spionizowania języka?

Wśród wielu przyczyn uniemożliwiających pionizację języka, wymienić należy:

• zbyt krótkie wędzidełko podjęzykowe;

• niewłaściwe nawyki żywieniowe (konsystencja i sposób podania pokarmu, okres poszerzania diety);

• napięcie mięśniowe ust umożliwiające ich domknięcie;

• parafunkcje (niefizjologiczne czynności takie jak: obgryzanie paznokci, gryzienie ołówków, ssanie palców) ,

• nieprawidłowa budowa podniebienia.

Na czym polega terapia pionizacji języka?

Terapia pionizacji języka polega na:

1. ustaleniu przyczyny problemu;

2. wyeliminowaniu tej przyczyny;

3. wyuczenia się prawidłowego sposobu połykania;

4. wyuczenia się prawidłowego sposobu oddychania (torem nosowym).

   
   

Brak pionizacji języka w istotny sposób wpływa na rozwój mowy dziecka. Zatem dopiero, kiedy pacjent opanuje właściwy sposób połykania i oddychania, można przejść do nauki prawidłowego wymawiania głosek.